Naar de stembus

Kiesrecht voor vrouwen lijkt zo vanzelfsprekend. Dit recht is echter zwaar bevochten, ook in Enkhuizen. Eind 19de eeuw ontstond bij veel vrouwen het besef dat als ze hun positie wilden verbeteren, stemrecht noodzakelijk was. Aletta Jacobs was bereid de strijd aan te gaan.

In 1894 richtte Aletta de VVK op, de Vereniging voor Vrouwenkiesrecht. Overal in het land werden afdelingen opgericht.
Over de leden van de VVK werd door de Enkhuizer Courant gezegd dat sommigen denken dat die kortharige en hobbezakdragende vrouwen te veel tijd hebben, maar de schrijver van het artikel was het daar niet mee eens.

Lezing
In 1907 kwam Aletta naar Enkhuizen om in de Oranjezaal een lezing te geven over de noodzaak van vrouwenkiesrecht. 
Sommige mannelijke aanwezigen waren niet van plan de schandalige ideeën van de spreekster aan te horen. 
Zij wezen op de geringe ontwikkeling van vrouwen: ‘De vrouw in de regering? Waar zou de vrouw het verstand vandaan halen om politieke vraagstukken te beoordelen, bijvoorbeeld over de demping van de Zuiderzee, dan zou je welhaast ook vrouwelijke ingenieurs en architecten moeten hebben. 
Neen, de vrouw moet in het huis blijven en een gat in een kous stoppen.’ Er werd hard gelachen om deze redenering. Aletta Jacobs merkte op dat tien jaar geleden er niet gelachen werd maar dat men deze redenering serieus nam. De belangstelling om lid te worden van de VVK was die avond groot en er werd besloten een afdeling van de VVK op te richten. Al gauw werd in het Volkskoffiehuis een bijeenkomt georganiseerd om een huishoudelijk reglement op te stellen.

Groeien
Een jaar later werd in Amsterdam het Vierde Internationale Congres van de Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht kiesrecht gehouden. Ook de afdeling Enkhuizen was aanwezig. De afdeling bleef groeien. In 1913 waren er 92 leden. De jaarvergadering werd gehouden in de bovenzaal van de West-Friese Munt. De voorzitster, mevrouw Corts – Van Roojen, keek positief terug op de bazaar die was georganiseerd om propaganda zoals folders, vlaggetjes en vingerhoedjes (?) te
verspreiden en de kas te spekken- er was 81 gulden binnengehaald en ze hoopte dat 1913 het kiesrecht voor vrouwen zou brengen.

Oorlogsjaren
De vereniging bleef ondanks de oorlogsjaren actief, in 1915 werd bijvoorbeeld een openbare bijeenkomt gehouden voor De Waag en in 1916 ging een delegatie naar een manifestatie voor vrouwenkiesrecht in Amsterdam. De Eerste Wereldoorlog betekende schaarste en honger in Enkhuizen, alleen het bruine brood was
betaalbaar. De voorzitter van de afd. Enkhuizen van de NSDAP, P. Roodenburg sprak op een bijeenkomst in de Munt over de schrijnende situatie: Vrouwenkiesrecht had volgens hem de oorlog kunnen voorkomen. In 1917 was het zover, het passief kiesrecht werd ingevoerd en in 1919 ook het actieve.